Mən təkəbbürlü deyiləm. Əksinə. Mən məyuskaram. Mən təvazökaram. Mən nəzakətliyam.
Təsəvvür edək ki, siz mənə biznes-məktəbinə girməyim şərtilə iki illik həyat əlavə etdiniz. Mən bundan daha yaxşı bir şey edə biləcəyimi düşünmürəm. Ətrafdakı bu rəflərə baxın – biznes kitablarını burada görürsünüzmü? Bax belə.
Pulu düzgün xərcləmək onu qazanmaq kimi çətindir. Gələcəkdə mən, əlbəttə ki, hələ də paylamaq üçün bir şeyə malik olsam, pul paylamaq ilə məşğul olmağı planlaşdırıram.
E-poçt göndərməzdən əvvəl saçımı hər dəfə darayıram, çünki cazibədar görünməyə ümid edirəm.
Biznes-əla bir oyundur: daimi rəqabət və ən az qaydalar. Və bu oyunda hesab pul ilə aparılır.
Deməliyəm ki, mən Amerika Birləşmiş Ştatlarının prezidenti üçün təəssüf hissi keçirirəm. İsmim tez-tez ona göndərilən məktubların surətində yazılır. Hesab edirəm ki, ona e-poçt ilə məşğul olmaq məndən daha çox çətindir.
Uğur heçnəyə öyrətmir. O, ağıllı insanları itirməyəcəklərini təkzib edir.
Bu yaxınlarda bir restorana getdim. Bir adam mənə yaxınlaşıb pul istəməyə başladı. Mən özümü itirdim. Sonra məndən internetdən onun səhifəsinə girməyimi istədi. Bilmirəm bu xahiş doğru idi yoxsa yox, amma bu alternativ xahiş çox xoşuma gəldi və oğlana beş dollar verdim. Bəlkə internetdə öz səhifəsi olan bir bomj idi.
Bütün problemlərə yaradıcı şəkildə yanaşsanız, həyat daha çox əyləncə olur.
Zaman istifadəsinə termin baxımından yanaşsaq, din çox təsirli deyil. Bazar günü səhər saatlarında edə biləcəyim bir çox şey var.
Təəccüblü olaraq, Melinda (Bill Geytsin həyat yoldaşı – Esquire) onunla evlənmək istəyi yaratdı məndə. Bu, çox qəribədir, çünki bu nigah haqqında məntiqli düşüncələrimə tamamilə zidd idi.
Uşağın televizordan çox kompüterə bağlanmağı daha yaxşıdır.
Bir neçə ildən sonra kompüterlər şəxsiyyəti olacaq və ehtimal ki, idiosinkraziya olacaq. Onlar danışma əmrlərini başa düşəcəklər. Ola bilər ki, hətda biz üzüləndə üzgün olduqlarını ifadə edəcəklər. Amma bu, onların həqiqətən düşünə biləcəkləri anlamına gəlmir…hələki.
Əgər məktubda «artım» sözü varsa – ehtimal ki, bu spamdır.
Ekzotik yerlərdə bütün növ konfransları sevmirəm. Elə hiss edirəm ki, yer gözəl olduqca iş az görülür.
Gənc olanda dünyanın ən yaxşı şahmatçısı olmaq istəmişdim. IBM-Microsoft ortaqlığının ümumi fayda gətirməsi üçün qorunmasını istəyirdim, amma burdada alınmadı. İşəgötürmək istədiyim adamlar var idi, amma götürə bilmirdim. Ümumiyyətlə, mənim həyatımda kifayət qədər xəyal qırıqlığı olub.
Bəzən proqram edənlərə həsəd aparıram. Microsoft üçün proqram yazmağı dayandırdıqdan sonra, tez-tez yığıncaqlarda zaraftnan belə deyirdim: «Bəlkə həftə sonu bu proqramı özüm yazacağam». İndi mən artıq belə demirəm, amma bu barədə daim düşünürəm.
Finişin harada olduğunu bilsəydim, artıq illər öncə ona çatacağımı düşünmürsünüzmü?